Als maandelijks terugkerend thema wil ik jullie mee nemen de wereld over, naar verre, exotische oorden. Denk aan tropische bountystranden met hoge palmbomen. Of uitgestrekte rijstvelden waar het land nog wordt omgeploegd met behulp van waterbuffels. Ruige berggebieden waar een gure, snijdende wind staat. Of schroeiend hete savannes waar de natuur nog de baas is.

Over de hele wereld wordt bier gebrouwen en gedronken. En dat bier wordt gedeeld. Dus ook al kunnen wij niet zo makkelijk in alle uithoeken van de wereld komen, dat bier is vaak wel eenvoudig te verkrijgen.
Ik zeg, the sky is the limit!

Deze maand: ‘Almaza’ uit Libanon.
Pinpoint: Libanon ligt in het Midden-Oosten, tussen Syrië, Israël en de Middelandse Zee in. Hoofdstad: Beiroet.
Grappig weetje: Kleiner dan België, maar in de lente kan je op één en dezelfde dag zwemmen in de zee en/of skiën in de bergen.

Vandaag eten wij Libanees. Opgehaald in een heel leuk restaurantje in Delfshaven waar je heerlijke mezzes kan krijgen. En wat is er nou leuker dan daar een Libanees biertje bij te drinken?

Een korte google search leert dat Almaza weliswaar in Libanon gebrouwen wordt, maar minder exotisch is dan het wil doen lijken, Heineken blijkt namelijk de overkoepelende organisatie te zijn.

Het bier zelf is licht en makkelijk doordrinkbaar, ietwat zoetig. Ik zou haast zeggen dat ik de mais proef en dat blijkt niet eens zo gek als ik lees dat minstens 25 % van de gebruikte graansoort mais is. Ik vind het geen bijzonder biertje, het drinkt als water weg.