Afgelopen week heb ik een begin gemaakt met de bieropleiding van Bierista. In 12 hoofdstukken worden verschillende onderwerpen behandeld en tot zover heb ik een basis gelegd met de bieringrediënten, het brouwen en proeven. Vooral dat proeven is natuurlijk interessant… Bij het aankopen van de training krijg je een twaalftal bieren thuis gestuurd en samen met deze jongens doorloop ik de hoofdstukken.

Bier proeven is niet zomaar iets. De belevenis begint al met het uitschenken. De kleur van het bier, de helder- of troebelheid van het bier en natuurlijk de schuimkraag. Een mooie, witte schuimkraag moet op zijn minst een stevige wolk schuim op mijn neus achterlaten bij de eerste slok.

Behalve het proeven speelt de geur een hele grote rol. Een stinkende delicatesse mag dan wel een delicatesse heten, als het ruikt zoals surströmming moet je wel ballen hebben om het daadwerkelijk op te durven eten.
Of in Scandinavië zijn geboren.
Je zenuwreceptoren zenden bij het eerste teugje smerigheid al een signaal uit naar je hersenen dat je overlevingskansen in gevaar zijn. Dat hapje moet wel grandioos fenomenaal zjn wil je er na die putlucht nog van kunnen genieten.

Bier moet dus aantrekkelijk ruiken. Als het ruikt naar surströmming is er vast iets mis met je bier. Er kan van alles mis zijn met je bier heb ik geleerd. Het hoort ook niet naar kattenpis, babykots, rotte eieren of pleisters te ruiken.
Dan weet je dat.

Tot zover heb ik zoals je hoort dus al veel nuttige informatie opgestoken. De hoofdstukken lezen makkelijk weg en ik vind het eigenlijk ook gewoon erg leuk om te doen. De beloning aan het eind van het hoofdstuk niet eens meegerekend!